فحش می‌دهم پس هستم
«نامه‌های کوچک شرورانه»، شباهتی به فیلم نخست تئا شاروک، «منِ پیش از تو» که ملودرامی عاشقانه و سانتی‌مانتالیستی در اقتباس از رمان معروف جوجو مویز بود ندارد…
آهوی تنهای هدایت، مادر همهٔ بره‌ها
اغلب و به‌درستی گفته می‌شود که فیلم‌ها را باید در سینما و با جمع دید. حرفی نیست اما گاهی که با فیلمی درون‌گرا و تنهاجو، اثری کم‌گوی و دیریاب مثل «آهو» مواجهیم…
بحران آنیمای گم‌شده
فیلم برای آن که به دام تحلیل بحران‌های شرایط امروز و خط قرمزها نیفتد، مدام از ورود به بحران‌ها شانه خالی می‌کند…
در امتداد انتهای شب
عشق و مرگ، دو روی یک سکه، دو مفهوم بنیادی بشریت که در یک اقلیم جای نمی‌گیرند اما از یک جنس هستند…
نه نگاه کردن دیدن است نه گوش کردن شنیدن
چند روز است جشنوارهٔ کن تمام شده و رسانه‌های نوشتاری همچنان درباره‌اش می‌نویسند…