در شماره هفتم ماهنامه «فیلم»، با تاریخ ۱۵ آبان ۶۲ و قیمت ده تومان روی جلد، گفت‌وگویی با ییلماز گونی منتشر شده است. در ابتدای مقدمه این گفت‌وگوی ترجمه‌شده توسط مسعود مدنی در نشریه «Sight & Sound» بهار ۱۹۸۳، با رسم‌الخط آن زمان، چنین آمده است: «نشانه‌ها حاکی از آنست که یلماز گونی با زندگی در تبعید کنار آمده است، همانطور که با زندگی در زندان
کنار آمده بود، وقتی دسامبر گذشته به‌دیدنش رفتیم، تازه فیلمبرداری “دیوار” را به‌پایان رسانده بود. این فیلم درباره یک زندان است. شایعاتی که از صحنه‌های سخت سربسته فیلمبرداری به‌بیورن درزر کرده، نشان می‌دهد که این فیلم، بازسازی دنیایی است که گونی آن را در ترکیه پشت سر گذاشته است. گونی از خود هیچ اثری از یک زخم درونی پایدار از سال‌های زندان، نشان نمی‌دهد.
او در پاریس، طبیعتا” مرکز توجهی شده برای مهاجران و تبعیدی‌های ترک، که بعضی‌شان اکنون تحت نام مستعار با او همکاری دارند. البته مخفی‌ماری و تا حدی احتیاط در کار ضروری است، زیرا همواره خطر حمله از سوی ترک‌های طرفدار رژیم نظامی ترکیه وجود دارد…»
