ملهم از سینمای مستند
نقد «مجنون»
فرهادی + جیلان + لینچ!
نقد «چیزهایی که می‌کُشی »
باز هم سه فیلم با یک بلیت!
نگاهی به سه کمدی روی پرده: قسطنطنیه، جزایر قناری و ناجورها
شش زاویه در نگاه به مرگ
تحلیل «علت مرگ نامعلوم» بر اساس اصول فلسفی و اخلاقی زکریای رازی
پابرهنه تا بهشتِ بی‌رنجی
«من با مرگ بازی می‌کنم، چون در سکوت او حقیقتی هست که زندگی از گفتنش می‌ترسد.» (مهر هفتم، اینگمار برگمان) نام کوستاگاوراس برای نسل من نمونهٔ شاخص «سینمای سیاسی» است. او در فیلم‌هایی مثل زِد، اعتراف، حکومت نظامی، گم‌شده، هانا ک، جعبهٔ موسیقی و آمین، به شیوه‌ای مستقیم و گاه شاعرانه دربارهٔ دیکتاتوری، رژیم‌های اقتدارگرا […]
