Search

ارجاعات پست‌مدرنیستی

فصل دوم سریال «ونزدی»

فصل دوم سریال ونزدی با وجود حفظ امتیازهایی مانند ترکیب طنز سیاه با سبک گوتیک تیم برتن و البته بازی گیرای جنا اورتگا، تفاوت‌های قابل‌توجهی با فصل نخست دارد. در فصل اول، تمرکز اصلی روایت بر شخصیت ونزدی بود و داستان حول محور ورود او به آکادمی نورمور، کشف توانایی‌های ذهنی‌اش و حل معمای قتل‌های مرتبط با هیولای هاید می‌چرخید. اما در فصل دوم، ساختار روایی تغییر قابل‌توجهی در گسترش به سمت دنیای نورمور و خانوادهٔ آدامز به جای تمرکز صرف بر شخصیت ونزدی کرده است.

حضور پررنگ‌تر اعضای خانوادهٔ آدامز مانند مورتیشیا (کاترین زتاجونز)، گومز (لوییس گازمن)، پاگزلی (آیزاک اوردونز) و حتی عمو فستر (فرد آرمیسن) باعث شده داستان به یک اسپین‌آف نسبی از خانوادهٔ آدامز تبدیل شود. مثلاً مورتیشیا به عنوان بخشی از کمپین جذب سرمایه در نورمور حضور پررنگی دارد یا پاگزلی دانش‌آموزی جدید با توانایی‌های الکتریکی معرفی می‌شود. در کنار این، معرفی ‌شخصیت‌های جدید مانند بری دورت (استیو بوشمی) مدیر جدید نورمور و بازگشت ‌شخصیت‌هایی مثل تایلر/ هاید (هانتر دوهان) به عنوان یک هیولای بی‌عاطفه، در این گسترش نقش داشته است؛ به‌خصوص شخصیت آیزاک نایت (اوون پینتر) که جدا از ظاهر زامبی‌وارش، نقبی هم به گذشتهٔ خانوادهٔ آدامز و حتی تینگ می‌زند. در عین حال فصل اول ونزدی با این که با ترکیبی از کمدی سیاه، معما‌های جنایی و عناصر فانتزی/ ترسناک همراه بود، تمرکزی نسبی هم بر روابط دوستانهٔ ونزدی (مثل رابطه‌اش با انید) و مثلث عاشقانه‌ بین او و تایلر و زاویر داشت که آن لحن سیاه را تا حدی تعدیل می‌کرد. اما در فصل دوم، سریال به سمت لحنی تاریک‌تر گرایش یافته است. حذف مثلث عاشقانه (با خروج شخصیت زاویر به دلیل ‌اتهاماتی به بازیگرش پرسی هاینس وایت) و تمرکز کم‌تر بر روابط عاشقانه، دست‌کم در ارتباط با شخصیت اصلی سریال، این مجال را پرورش داده که در فصل دوم از کلیشه‌های درام‌های نوجوانانه فاصله گرفته شود و بر معما‌های تاریک‌تر بیش‌تر مکث شود.

ویدئو: کانال آپارات «Zoro Movie»

QR Code

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *