پس از سه دهه عملیات محیرالعقول ایتن هانت و طرحی ظاهراً پیچیده، این آخرین مأموریت همچنان مانند باقی مأموریت‌ها، قصد ایجاد دلهره و هیجان همراه با لحظاتی احساسی را دارد و در انتها به همان نتیجه‌ای می‌رسد که پیش‌تر مأموران سرّی سینما به آن رسیده‌اند.
تام کروز یک بار دیگر ثابت می‌کند که چرا ایتن هانت مأموری نمونه و بهترین است، نه به خاطر اعمال خطرناک همچون بدل‌ها [که مانند همیشه حیرت‌انگیز است] – بلکه به دلیل تزلزل‌ناپذیری و شاید هم احساسی انسانی که به نقش داده است. به قولی خواسته از خود میراثی باقی بگذارد از وفاداری و فداکاری و البته انکار از پذیرش شکست، با این که مأموریت می‌تواند بسیار خطیر و ناممکن باشد.
کریستوفر مک‌کوئری این بار تلاش زیادی کرده توازنی بین اکشن نفس‌‌بر با احساساتی عمیق ایجاد کند. لحظه‌هایی در فیلم وجود دارد که طنین اکشن‌های مشابه سینمایی را با قدرت تمام القا می‌کند. خاصه آن گونه که در روش‌های قدیم به کار برده شده‌اند و بیش‌تر در مأموریت‌های قبلی هم وجود داشته است.
به نظر می‌رسد برای آن‌ها که با سفر ایتن هانت همراه بوده‌اند، از زمان مأموریت: غیرممکن (1996)، این مأموریت آخر سعی داشته ترکیبی به صورت خاص و واقعی ارائه دهد. به همین جهت فیلم نخست مأموریت… را به یاد می‌آورد، به لحاظ هیجانش، بی‌‌آن که همان تأثیر را برانگیزد. طبق معمول همهٔ گیرایی فیلم معطوف به عملیات تام کروز است. صرف‌نظر از رویدادهای داستان، در مکان‌های دل‌پذیر با تصاویری جذب‌کننده – به‌خصوص صحنهٔ پریدن ایتن هاک از هواپیما به دریا – و پرتنش‌ترین آن‌ها حادثهٔ هواپیماست که به وسیلهٔ تام کروز به طرز غیرقابل‌باوری اجرا می‌شود و او بار دیگر ثابت می‌کند که می‌تواند به گونهٔ فیزیکی و روانی، با کمک طراحی و فناوری، صحنه‌های ناممکن را ممکن سازد. هرچند مأموریت… آخر به اندازهٔ فیلم‌های اولیهٔ این مجموعه رضایت‌بخش نیست اما هنوز هم می‌توان در آن تجربه‌های سینمایی را دریافت و احساس کرد. فیلم کماکان موضوعی جاسوسی و وقایع پیرامون آن را دنبال می‌کند. اشکال عمدهٔ فیلم در تکرار همان درام در مأموریت‌های پیشین است در حالی که اکنون باید به نسل بعدی مأموران توجه می‌شد یا با معرفی مأموران جدید و شخصیت‌هایی پرتحرک و پویا این مجموعهٔ مشهور را از قالب یک‌نواخت گذشته بیرون کشید؛ با ماجراهایی تازه‌تر بدون آن که تا این حد سرسختانه روی یک مرد تأکید شود، هر قدر هم که این مرد قوی و بی‌باک باشد. با نزدیک به سه ساعت، فیلم کش‌دار شده و گاهی به نظر می‌رسد وقت تماشاگر را تلف می‌کند. اما واقعیت این است که تام کروز خودش بدون بدل، عملیات شگفت‌انگیز را انجام داده و همین امتیاز اصلی فیلم است. با این حال کماکان ایتن هانت با گروه خود دوباره علیه زمان برمی‌خیزد تا انتیتی – هوش مصنوعی قوی – را پیدا کنند که می‌تواند نسل بشر را نابود سازد.
