شش سال پس از موفقیت جهانی انگل (2019)، بونگ جون‌هو با فیلم جدیدش، میکی17، بازگشته است؛ یک عقب‌گرد مأیوس‌کننده. انتظارها از فیلم‌ساز چنان بالاست که احتمالاً بیش‌تر ببینده‌ها بعد از پایان فیلم احساس سرخوردگی می‌کنند چون با وجود کیفیت فنی بالا و عملکرد خوب رابرت پتینسن، آن نوآوری‌ها و غافل‌گیری‌های بسیار و جذاب انگل را ندارد و در قیاس با آن، یک فیلم ساده و معمولی به نظر می‌رسد. فروش پایین‌تر از انتظار میکی17 هم نشان‌دهندهٔ برآورده نشدن توقعات عمومی نسبت به «فیلمی از بونگ جون‌هو» است. با توجه به بودجهٔ 118 میلیون دلاری تولید و 80 میلیون دلاری تبلیغات، میکی17 برای رسیدن به سوددهی، نیاز به فروش جهانی 400 میلیون دلار دارد؛ هدفی که با شرایط فعلی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد.
نمایش میکی17 چند بار به تأخیر افتاده بود و نگرانی‌هایی دربارهٔ چگونگی ارائهٔ آن به بازار وجود داشت، شاید به این دلیل که پخش‌کننده (سونی‌پیکچرز) نگران جنبه‌های سیاسی آشکار این فیلم و انتقادهای مستقیم و غیرمستقیم آن به شخصیت‌ها و سلیقه‌های سیاسی مُد روز بود.
داستان فیلم حول شخصیت میکی بارنز است که به عنوان عضو «یک‌بارمصرف» در مأموریتی برای استعمار سیاره‌ای دور ثبت‌نام می‌کند. او بعد از هر بار مردن می‌تواند در یک چاپگر زیستی سه‌بُعدی دوباره متولد شود تا برای آزمایش شرایط دشوار، واکسن‌ها و تسلیحات زیستی آمادهٔ استفاده باشد. این ویژگی «کشته شدن و چاپ دوباره» ظاهراً خیلی مورد توجه بونگ جون‌هو قرار گرفته چون در طول فیلم، این فرآیند بیش‌تر از رمان اصلی به نمایش گذاشته می‌شود و کارگردان با این موضوع مانند لبهٔ فردا (داگ لیمان، 2014) بازی کرده و صحنه‌های مرگ پیوستهٔ میکی را به شکلی طنزآمیز به تصویر کشیده است. بونگ جون‌هو در یک مصاحبه گفته در اقتباس از نام کتاب اصلی، میکی7 (ادوارد اشتون) عنوان فیلم را میکی17 گذاشت تا بتواند میکی را ده بار بیش‌تر بکشد!
در رأس هیأت استعمار فرازمینی، کنت مارشال قرار دارد که یک سیاست‌مدار شکست‌خوردهٔ آمریکایی است. این نقش را مارک رافالو بازی می‌کند که به‌وضوح از رفتارهای بیانگر خود‌شیفتگی دانلد ترامپ یا وسواس ایلان ماسک تقلید می‌کند. او در کنار همسرش یلفا (تونی کولت) که هدفش ساخت یک سُس با خون بومیان سیاره است، تصویر کاملاً تندی از سیاست‌مداران افراطی ارائه می‌دهند.
فیلم همچنین به نقد سیاست‌های نژادی و ملی‌گرایانهٔ مارشال و گروهش، به‌ویژه به جنبه‌های ترسناک و خودخواهانهٔ این ایده‌ها، پرداخته است. فیلم‌ساز با استفاده از نمادهایی چون کلاه‌های قرمز [که در تجمعات ترامپ دیده می‌شوند] سمت‌وسوی انتقادی فیلمش را به‌روشنی آشکار کرده است. با توجه به این که میکی17 پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 2024 آمریکا و ورود دوبارهٔ ترامپ به کاخ سفید اکران شده، این جهت‌گیری سیاسی اهمیت و حساسیت بیش‌تری پیدا کرده و خواه‌ناخواه روی مقبولیت و فروش فیلم تأثیر گذاشته است. به نظر می‌رسد جون‌هو نتوانسته طعنهٔ شش سال پیش ترامپ به اسکارهای انگل را فراموش کند: «این دیگه چی بود اصلاً؟ ما به اندازهٔ کافی با کرهٔ جنوبی مشکل تجاری داریم، حالا از اون گذشته، جایزهٔ بهترین فیلم سال رو هم بهشون می‌دن؟ فیلم خوبی بود واقعاً؟»
ویدئو از کانال آپارات «اینستا تی‌وی»
