کنده‌ها و دودها

سلام من از فیلم لذت بردم و همچنین از نقد شما راجبه فیلم ،به نظرم توی سینمای ایران این پایان خوش چیز غیر باورتریه انگار که ما اینو قبول کردیم که پایان خوشی برای ارزوهای ما وجود نداره و در اخر همه فقط دنبال مرگ خوبی هستیم همونطور که فرامرز اینو نمیتونه باور کنه که با این زن به یک عشق ابدی برسه چون هیچ چیز ابدی نیست پس قرص هاشو نمیخوره تا از این خواب رویایی بیرون نیاد و مهین هم اونو همونجا توی باغچه دفن میکنه تا جایی دورتر نره همونطور که خودش ارزو داشت که موقع مرگش جایی دور خاک نشه.