جای این نقدها و گفت‌وگوها به‌قاعده در بخش «نقد فیلم» است اما جنگل پرتقال در انباشتگی اکران از کمدی‌های به‌واقع مبتذل که گیشه را تسخیر کرده‌اند، در کنار فیلمهای فراموش‌شدنی، هوای تازه‌ای‌ست که برای برهوت کنونی غنیمتی است. مثل یک اتفاق خوش در زمانی که انتظارش را نداری؛ آن هم در دوران آوار ناخوشی‌ها. اهمیت دیگر جنگل پرتقال این است که فیلم اول کارگردانش است و آینده‌اش نویدبخش. این مجموعه، حاوی سه نقد و دو گفت‌وگو، خوشامدگویی به فیلم‌ساز جوانی است که امیدواریم بتواند در آیندهٔ مه‌گرفته و مبهم سینمای ایران به راهش ادامه بدهد و فیلمهای بهتر دیگری هم بسازد.جنگل پرتقال سفری به گذشته است که بازگشت از آن رهاوردهایی برای شخصیت‌های داستان و تماشاگران فیلم دارد.
تیزر فیلم از کانال آپارات «سینماتیکت»
یک پاسخ
گمان نمیرود که فیلم مورد نظر از فیلمهایی نطیر (فیلمهای نزدیک تر به این فیلم) ملاقات خصوصی و علفزار (و دورتر) برادران لیلا تی تی ابلق و… بهتر باشد چه به روز سینمای ما مخصوصا از اول 1401 آمده که این گونه سر شوق آمدید با اکران شدن این فیلم