پایان عصر معصومیت
در «نخستین طالع نحس» قرار است عناصر دو زیرگونهٔ سینمای وحشت فراطبیعی و روان‌شناختی با هم ترکیب شوند…
فحش می‌دهم پس هستم
«نامه‌های کوچک شرورانه»، شباهتی به فیلم نخست تئا شاروک، «منِ پیش از تو» که ملودرامی عاشقانه و سانتی‌مانتالیستی در اقتباس از رمان معروف جوجو مویز بود ندارد…
آهوی تنهای هدایت، مادر همهٔ بره‌ها
اغلب و به‌درستی گفته می‌شود که فیلم‌ها را باید در سینما و با جمع دید. حرفی نیست اما گاهی که با فیلمی درون‌گرا و تنهاجو، اثری کم‌گوی و دیریاب مثل «آهو» مواجهیم…
بحران آنیمای گم‌شده
فیلم برای آن که به دام تحلیل بحران‌های شرایط امروز و خط قرمزها نیفتد، مدام از ورود به بحران‌ها شانه خالی می‌کند…
در امتداد انتهای شب
عشق و مرگ، دو روی یک سکه، دو مفهوم بنیادی بشریت که در یک اقلیم جای نمی‌گیرند اما از یک جنس هستند…
