بگذار زندگی کنیم

به‌درستی نمی‌توان فهمید که این ظاهراً ملودرام در مایه‌های شوخ‌طبعانه چه‌گونه فیلمی است؟ از یک سو به‌شدت یک اثر سانتی‌مانتال و احساس‌برانگیز را تداعی می‌کند و از سوی دیگر اثری‌ست که می‌خواهد به ما از بابت مشکلات سلامتی ذهنی و درد و رنج ناشی از آن آگاهی دهد.

سار در حقیقت بیش‌تر به فقدان فرزند در زندگی ازهم‌پاشیدۀ یک زوج اندوهگین اشاره دارد. اما شخصیت عمده در آن، با شگفتی، یک پرندۀ سیاه (سار) است که طی فیلم به‌مثابه نمادهای گوناگونی ظاهر می‌شود. این پرندۀ سیاه آزاردهنده سبب می‌شود که به‌سختی بتوانیم فیلم را تحمل کنیم. (از همان آغاز و ضربه‌ای که پرنده به پیشانی شخصیت زن داستان می‌زند، بلافاصله - و البته بی‌دلیل - پرندگانِ هیچکاک را به یاد می‌آورد).