بخش اول گفتوگویم با فخرالدین انوار و سیدمحمد بهشتی، مدیران سینمایی سالهای ملتهب ۱۳۶۲ تا 1373 بازتابهای بسیاری داشت و بار دیگر بحثهای مربوط به سینمای آن سالها و فضای فرهنگی آن دوران در جامعه مطرح شد؛ آن هم بیشتر در میان نسلهایی که یا فضای آن سالها را ندیدهاند یا به یاد نمیآورند. این دست گفتوگوها در قالب «تاریخ شفاهی»، قولها و روایتهایی را برای تحلیل ناظران و افکار عمومی فراهم میکند و تازه روایتها، زاویه محدودی از قول راویان را مطرح میکند که واقعیت مطلق نیست؛ کما این که در گفتوگویم با ابوالفضل پورعرب در چارچوب پروژه تاریخ شفاهی موزه سینما، او گفته هنگام فیلمبرداری صحنههای داخل اتومبیل در فیلم «عروس» (بنا به یک ملاحظه شرعی بر اساس دیدگاهی فقهی)، نفر سومی روی صندلی عقب حضوری پنهانی داشته. نیکی کریمی میگوید چنین چیزی را به یاد نمیآورد، بهروز افخمی با قاطعیت تکذیب میکند، و فخرالدین انوار، مدیر وقت سینمای کشور، میگوید هیچ گاه چنین دستوری نداده است. انوار و بهشتی میگویند اگر قرار بود حالا در موارد مسائل آن زمان تصمیم بگیرند، تصمیمهای دیگری میگرفتند و حالا اعتراف میکنند که با فضای امروز، بسیاری از تصمیمهای آنها برای خودشان هم خندهدار بوده است.
و یادمان باشد که در گفتوگوهای «تاریخ شفاهی»، مصاحبهکننده نقش وکیل مدافع، قاضی و مدعیالعموم را ندارد. او فقط سوال میکند تا مصاحبهشونده حرفهایش را بزند و گاهی نکتهای و اشارهای میکند برای پیش بردن بحث و کاملتر شدن روایت. بخش دوم گفتوگو با انوار و بهشتی را اکنون میتوانید در سایت مجله «فیلم امروز» و صفحه اول سایت آپارات ببینید.