با مهراوه شريفىنيا در فضایی كرونازده، به بهانه موفقيتش در جشنواره دياموند ايتاليا و جايزه بهترين بازيگر نقش اصلى براى فيلم كوتاه «پياده» به گپ و گفت نشستيم؛ اما گفتوگو با بازيگر جوانى كه تجربهگرايى و علاقهاش به آزمودن مسيرهاى تازه در سينما و ادبيات و موسيقى، ويژگى اصلىاش است بهانه نمیخواهد. در این فرصت كوتاه، از نوازندگى پيانو تا داستان كوتاه و از خاطرات كودكى تا آداب زيستن در جهان مجازى، از هر درى حرف زديم و باز، بسيار حرف و روايت و خاطره ناگفته ماند. شريفىنيا كه از «زير پوست شهر» و «قصهها»ى رخشان بنیاعتماد تا «درخونگاه» سياوش اسعدى و «گوركن» فيلم تازه كاظم ملايى همواره گزينهاى براى اجراى نقشهاى سنگين و حسى بوده، با سريالهاى «ساعت شنى» و «كيميا» براى مخاطب عام شناخته شد و البته همنسلانش، دههشصتىها، با خاطره فراموشنشدنى «دزد عروسكها» به يادش مىآورند كه بهانهاى است براى يك عمر دوست داشتن يك بازيگر. این گفتوگو را در سایت مجله «فیلم امروز» و صفحه اول سایت «آپارات» ببینید و بشنوید.