میدان جنگ به روایت نماهای متحرک

رائول والش، از کهنه‌کاران هالیوود، زمانی (نقل به مفهوم) گفته بود: برای فیلم‌برداری از هر صحنه فقط یک جای "درست" برای استقرار دوربین وجود دارد. و کار اصلی کارگردان مشخص کردن همان یک جاست.

حالا داستان، داستانِ صحنۀ حدوداً ده دقیقه‌ای حمله در راه‌های افتخار است که به لطف نماهای متوسط و بلندِ متحرک، مشهورترین صحنۀ فیلم را رقم می‌زند. و الگویی به دست می‌دهد برای تصویر "درست" میدان جنگ در ده‌ها فیلم بعد از خود، از نجات سرباز رایان (استیون اسپیلبرگ، 1998) گرفته تا 1917 (سام مندز، 2019) که (فارغ از ارزش‌های داشته یا نداشته) بدون پرده‌پوشی و نه الزاماً از روی ادای دین از سرمشق کوبریک استفاده می‌کنند...