تداوم امید

علی سلیمانی حیف شد. حیف شد، همان طور که علی انصاریان، همان طور که آیدین الفت، همان طور که محمد عفراوی، همان طور که یاسمن علی‌اکبرلو و همان طور که هزاران نفر دیگر حیف شدند. علی سلیمانی پر از زندگی بود. بلند حرف می‌زد. یک لحظه آرام و قرار نداشت. می‌خندید. غر نمی‌زد. اذیت نکرد، حتی یک بار. فقط سرما را نمی‌توانست تحمل کند. قرار بود دو ماه مهمان سریال ۸۷ متر باشد گفتم: «تو به چهار یا پنج ماه فکر کن.» گفت: «چه فرقی می‌کنه؟»

علی در دی ۱۳۹۷ به ما در پروژهٔ ۸۷ متر پیوست. کیانوش عیاری نقش را با داستان ۸۷ متر برایش تعریف کرد. علی نپرسید که نقش چه میزان حضور دارد و فقط وقتی قرارداد همکاری را بست، پرسید: «تو نمی‌خوای دربارهٔ نقش چیزی بگی؟» گفتم: «من هم مثل تو. نقش در ذهن نویسنده و کارگردان است.» گفتم: «عادت می‌کنی آقای سلیمانی.» و علی سلیمانی در همان پلان اول انگار عادت کرد به برداشت‌های زیاد.