معتقد نیستم که اجارهنشینها بهترین فیلم کمدی تاریخ سینمای ماست؛ حتی اگر یکی از صندلیهای دهگانهٔ بهترینهای چهارمین رأیگیری دهسالانهٔ منتقدان سینمای ایران را اشغال کرده باشد. با این حال باور دارم که بهترین کمدی سینمای ایران در سالهای پس از انقلاب است و این اصلاً چیز کمی نیست. در اجارهنشینها اتفاقی افتاده که فیلم را بیزمان کرده و هنگامی که فیلم را میبینید، حتی برای چندمین بار و حتی 35 سال پس از ساخته شدنش، هنوز هم ضمن دریافت نقدهای اجتماعی-سیاسی ظریف فیلم، در سکانسهایی از ته دل میخندید. و چه انگشتشمارند تعداد فیلمهای کمدی ما که این ویژگی را - این بیزمانی را - داشته باشند...