زنی پشت پنجره ترکیب بازیگران جذابی دارد. با خواندن داستان فیلم و آگاهی از اینکه بازیگران قرار است چه نقشی را ایفا کنند، انتخاب آنها جذابتر هم میشود. چهرۀ سرد و بیروح ایمی آدامز او را مناسب ایفای نقش فردی سردرگم و زخمخورده میکند؛ آدمی که گویی در خون خود میغلتد و به جای تلاش برای رهایی، بیشتر در آن فرو میرود. چهره و نوع بازی جنیفر جیسنلی به جای زنی مرموز که به نظر دروغ میگوید و توان جعل هویتش را دارد، خوش مینشیند. جولین مور مناسب اجرای نقش زنهای مستأصل و دردکشیده است و گری اُلدمن هم که ثابت کرده توان بازی در هر نقشی را دارد. قرار گرفتن نام جو رایت در کنار این بازیگران و آگاهی از اقتباسی بودن فیلم - به دلیل سابقۀ خوب رایت در آثار اقتباسی - انتظار تماشای فیلم را لذتبخش میکند اما متأسفانه این انتظار با تماشای فیلم به سرخوردگی تبدیل میشود...