با لبخندی بر لب و طنابی در ذهن

فروغ فرخزاد می‌گوید: «و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمی‌ست که همچنان‌که تو را می‌بوسند در ذهن خود طناب دار تو را می‌بافند.» زخم کاری شرح چنین جهانی است که در بطن جامعه با ظواهری دل‌فریب گسترده شده. آدم‌هایی که ظاهر موجه و درون مخوفی دارند و در اوج مهربانی و حتی روابط دیرینه، برای کسب قدرت و منفعت، تن به هر رذالتی می‌دهند و هیچ رحمی به یک‌دیگر ندارند. زخم کاری را محمدحسین مهدویان با اقتباس از رمان تقریباً کوتاه بیست زخم کاری نوشتۀ محمود حسینی‌زاد ساخته. هستۀ داستانی بیست زخم کاری برداشتی از مکبث شکسپیر است اما جهان‌بینی و اندیشۀ جاری در آن ربطی به مکبث ندارد. تنها شباهت بیست زخم کاری با مکبث حضور یک زن و شوهر
جاه‌طلب است که برای کسب قدرت به شکلی بی‌رحمانه ولی‌نعمت و نزدیکان خود را می‌کشند یا زندگی‌شان را نابود می‌کنند...