طبق روال معمول

در ژانر وحشت عموماً ماهیت کار موسیقی فیلم، صرفاً محدود به کارکرد همیشگی نیست بلکه موسیقی، شخصیت محسوب می‌شود. در بسیاری از آثار فضاسازی به واسطه موسیقی اتفاق می‌افتد، نه این که موسیقی به فضاسازی کمک کند. در این‌جا موسیقی وجود دارد تا آن فضا ساخته شود که ما در حوزه موسیقی فیلم، به آن موسیقی فیلم‌نامه‌ای می‌گوییم. موسیقی فیلم‌نامه‌ای موسیقی‌ است که فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان از ابتدا برای آن جای مشخصی در نظر می‌گیرند، یعنی می‌گویند که بعد از فلان سکانس یا دیالوگ، موسیقی قرار می‌گیرد. حتی در خیلی موارد پیش می‌آید که فضا و ژانر آن موسیقی را هم مشخص می‌کنند، یا حتی در مواردی برای مثال می‌گویند کدام سازها استفاده شود. کارگردان‌هایی که کم‌تر با موسیقی آشنا هستند می‌گویند که مثل موسیقی فلان فیلم یا سریال باشد. قورباغه هم از این شیوه مستثنا نیست و همپای سریال‌های روز دنیا این اتفاق در آن افتاده است...