فراسوی نيک و بد

در جايی از فيلم که مهين دارد توضيحِ به قول خودش «تخصصی» می‌دهد دربارهٔ سر و تهِ چسبی که برای بستن دهان و دست و پای مقتول به کار می‌برده، مأمور حاضر سر صحنه که آشکارا از اين همه دقت و هوش تعجب کرده، ناخودآگاه چند بار می‌گويد: «آفرين... آفرين»! لحنش چنان تحسين‌آميز است که خود مهين خنده‌اش می‌گيرد و واکنش نشان می‌دهد: «اين‌که شما می‌گوييد از صدتا فحش بدتر است»! در سرتاسر فيلم که بازسازی و واکاوی قتل‌هايی است که سيزده سال پيش اتفاق افتاده و قاتلش حالا سال‌هاست ديگر وجود ندارد، همه‌جا نگاهی بهت‌زده، همدلی‌برانگيز و آميخته با تحسين نسبت به قاتل وجود دارد و اين رويکرد فيلم است...