با چشمانی باز و آرام

اولین فیلم بلند داستانی فیلم‌ساز ایرلندی، پس از دو مستند موفق، مورد استقبال و مقبولیت بومی و جهانی قرار گرفت. در کشور سازنده‌اش جوایز بسیاری گرفت و در جشنواره‌های برلین و دوبلین نیز برگزیده شد. در بخش سینمای بین‌المللی اسکار 2023 هم نامزد دریافت اسکار شده و با وجود رقبای خوش‌اقبال‌تر، همچنان شانس برنده شدن دارد و تا آخر ژانویه، در آی‌ام‌دی‌بی به امتیاز 7/7 رسید و در متاکریتیک هم بر اساس ارزیابی سیزده نقد، امتیاز 89 را دریافت کرد. با همین توجهات بود که این فیلم کم‌هزینه، آرام آرام به اثری تحسین‌شده و ازانزوادرآمده تبدیل شد و توانست پرفروش‌ترین فیلم ایرلندی‌زبان تاریخ شود.

فیلم بر اساس داستان کوتاه فاستر نوشتهٔ کلر کیگان، نویسندهٔ ایرلندی، ساخته شده که اولین بار سال 2010 در مجلهٔ «نیویورکر» منتشر شد؛ روایتی دربارهٔ یک خانوادهٔ پرجمعیت حومه‌نشین ایرلندی که علاوه بر فقر، دچار گسست‌های عاطفی عمیقی نیز هستند، با تمرکز بر دختر کم‌حرف خانواده. کولم برت که شیفتهٔ این داستان شد، با وفاداری کامل به حس‌وحال و لحن داستان، یک درام کوچک و لطیف شاعرانه و در عین حال تلخ و دل‌پذیر ساخته است. فیلم با تعصبی ملی‌گرایانه، می‌کوشد ایرلند مستقل را با زبان بومی در آستانهٔ انقراضش و با ارجاع زمانی‌/ مکانی به روستایی در اوایل دههٔ 1980، به هموطنان خود و بعد به دنیا بشناساند اما جهان‌شمول و فراتر از زمان و مکان هم هست. همراهی و همدلی مخاطب به هیچ پیش‌زمینهٔ فرهنگی تاریخی نیاز ندارد و صرفاً بر روابط آدم‌هایش استوار است. در واقع با وجود پررنگی ریشه‌های ملی‌گرایانه، خللی در ارتباط با فیلم برای کسی که آشنایی یا تعلقی به آن‌ها ندارد، ایجاد نمی‌شود. حتی اگر نداند در قصه‌های قدیمی ایرلندی گفته‌اند اگر مو را صد بار شانه بزنی، رشد و لطافت چشم‌گیری به دست خواهد آورد. در فیلم هیچ توضیحی در این باره داده نمی‌شود و اگر کسی در جایی، این دلیل افسانه‌ای را نخوانده باشد، پاسخی برای دلیل شمردن ضربه‌های شانه تا صد نمی‌یابد اما این بی‌پاسخی، مانع ارتباط حسی با لطافت شانه زدن مهرآمیز و مادرانهٔ موهای دخترک نمی‌شود.

تیزر فیلم از کانال آپارات «sorenmovie.ir»