سیاه‌نمایی یا واقع‌گرایی؟

موضوع سیاه‌نمایی یکی از مهم‌ترین پدیده‌های مفهومی در چند دههٔ اخیر سینمای ایران بوده و گرچه نمونه‌های جهانی هم دارد اما شاید در هیچ زمانه و سرزمینی به این اندازه محل اختلاف و جدل نبوده و آسیب و دردسر برای سینما و سینماگران ایجاد نکرده باشد. بخش اول پروندهٔ مفصلی که دربارهٔ این موضوع تدارک دیده شد در شمارهٔ پیش منتشر شد و بازتاب‌های گسترده‌ای هم داشت و اکنون بخش دوم پرونده با مطالبی عمدتاً متفاوت نسبت به محتوای بخش اول، و مروری بر فیلم‌های مهم و قابل‌اشارهٔ متهم به سیاه‌نمایی در سینمای ایران و جهان، پیش روی شماست؛ ضمن این‌که دوسه مطلب خواندنی از چهره‌های آشنا این پرونده را کامل می‌کند. طبعاً این مجموعه، نمی‌تواند تمام وجوه و زوایای موضوعی به این گستردگی و تا این اندازه مناقشه‌برانگیز را پوشش دهد و جا برای بحث و گفت‌وگو دربارهٔ موضوع وجود دارد؛ موضوعی که گویا با نگاهی به احوال روزگار، بناست تا مدت‌ها مسألهٔ حل‌نشدنی سینمای ایران باشد. به هر حال این شروعی برای پرداختن به این مناقشهٔ پر از سوءتفاهم است.

تیزر ابد و یک روز از کانال آپارات «فیلیمو»، ویدئوی فیلم دایره از کانال آپارات «سینماتیکت»