تماشای توليدات يک سال کرونايی با فاصله‌گذاری اجتماعی
يادداشت‌های جشنوارهٔ جهانی فيلم فجر ۳۸
جشنواره‌های جهانی فرصتی طلايی برای تماشای فيلم‌هايی شاخص از سرتاسر دنيا هستند: گلچين فيلم‌هايی که موفقيت‌هايی در جشنواره‌های ديگر به دست آورده‌اند (جام جهان‌نما، جشنوارهٔ جشنواره‌ها)، فيلم‌هايی که اولين نمايش جشنواره‌ای خود را بر پردهٔ اين جشنواره می‌بينند، فيلم‌های کلاسيک مرمت‌شده، فيلم‌های کوتاه و مستند، امسال فيلم‌های بخش مرور سينمای معاصر دانمارک، بخش جلوه‌گاه شرق، سينمای کشورهای آسيايی و اسلامی و... بسياری از اين فيلم‌ها وارد چرخة پخش عمومی نمی‌شوند و چه‌بسا جشنواره‌ها يگانه فرصت برای تماشای‌شان هستند، آن هم روی پرده و آن هم در ايران! بنابراين هر فيلمی که در اين يک هفته ديده نشود، به‌مثابه فرصتی‌ست ازدست‌رفته. سال گذشته با همه‌گيری کرونا، جشنوارهٔ جهانی فجر برگزار نشد. جشنواره‌ای که امسال نخستين تجربهٔ کرونايی خود را داشت. و تماشای فيلم‌ها در فضای باز سينما کانون هم از اتفاق‌های خوب امسال بود.
موضوع فاصله‌گذاری رد خود را در پوستر جشنواره نيز به يادگار گذاشت: يک ساعت شنی با عدد ۳ در قسمت بالای ساعت است که کش می‌آيد تا از مسير باريک وسطِ ساعت به عدد ۸ وصل شود و سی‌وهشتمين دورهٔ جشنواره را با ايدهٔ حفظ فاصلهٔ اجتماعی تداعی کند. ايده‌ای که يادآور ساعت‌های ولو و آويزان معروف سالوادور دالی (از جمله در سگ آندلسی لوييس بونوئل) است: سوررئاليسمِ يک قرن پيش، اين روزها با وجود ويروس کرونا به رئاليسمی مسلم تبديل شده است...