آلمان انار ندارد

بدون قرار قبلی داستان چندان تازه‌ای ندارد. حکایت بارها شنیده‌شدۀ کسی که بنا به دلایلی مجبور به بازگشت به سرزمینی می‌شود که پیش‌تر به‌اجبار یا به‌اختیار ترکش کرده است. آن‌چه معمولاً در این مسیر رخ می‌دهد، هم‌زمانی سفری آفاقی و انفسی است. یاسمین پس از سی سال دوری از وطن و بی‌خبری از پدر، به واسطۀ مرگ و وصیت او به ایران بازمی‌گردد و این سفر بیرونی و جغرافیایی امکان شناخت دوبارۀ پدر، میهن و مهم‌تر از همه خودش را برای وی مهیا می‌سازد. آن‌چه فیلم را با وجود داستان قابل‌پیش‌بینی‌اش بدل به اثری قابل‌قبول و دیدنی کرده و از سطح اثری مثل گیسوم (نوید به‌تویی) که از اتفاق در آن هم شخصیتی با بازی پگاه آهنگرانی برای پیدا کردن هویت خود از فرانسه به ایران بازمی‌گردد فراتر برده، نگاه غیرشعاری به این موضوع بوده است. فیلم‌نامۀ فرهاد توحیدی و مهدی تراب‌نژاد در بیش‌تر قسمت‌های روایت با ظرافت از کنار مقولاتی که هر کدام ظرفیت بدل شدن به اموری گل‌درشت و شعاری را داشت، گذشته‌اند.

*عکس از امید صالحی

*تیزر فیلم از کانال آپارات «سینماتیکت»