کابوس‌آباد

پس از هشت سال، دیوید کراننبرگ با جنایت‌های آینده در 79سالگی به سینما بازگشت و در جشنوارهٔ کَن مورد توجه قرار گرفت. او اولین فیلمش را در 1969 نوشت و کارگردانی کرد و آخرین آن‌ها نقشه‌هایی به ستارگان (2014) بود. فیلم تازه‌اش جنایت‌های آینده هم مثل دیگر آثار او در ژانر وحشت جسمی (body horror) قرار می‌گیرد. در این نوع فیلم ترسناک، خبری از ارواح، شیاطین، اتفاق‌های خارق‌العاده یا صحنه‌های شوک‌آور و میخکوب‌کننده نیست. این نوع فیلم روی بدن انسان تمرکز دارد و اتفاقات ناخوشایندی که جسم دچارش می‌شود. در نتیجه قطع عضو، پوسیدگی، بیماری‌های پوستی وحشتناک، جراحی یا آزار جنسی از مواردی هستند که در این ژانر بیننده را تکان می‌دهند.

فیلم‌نامهٔ جنایت‌های آینده را کراننبرگ بیست سال پیش نوشته بود با نام مُسَکِن‌ها. حالا از آن بدون تغییر برای ساخت این فیلم استفاده کرده و فقط عنوانش را عوض کرده است. داستان فیلم که در آینده‌ای نامعلوم می‌گذرد دربارهٔ  دو هنرمند مشهور به نام سال و کاپریس است که هنرمند نمایشگر (performance artist) هستند. در این نوع هنر یا نمایش، اثر مورد نظر مقابل تماشاگران روی بدن هنرمند یا افراد حاضر بر صحنه پیاده می‌شود. در دنیای تخیلی این فیلم، انسان‌ها تکامل بیش‌تری یافته‌اند و کسی دیگر درد احساس نمی‌کند. عفونت هم از بین رفته، و همین طور روابط جنسی. در این دنیا، جراحی، زخمی کردن بدن و ایجاد تغییرات مختلف روی پوست و گوشت و بدن انسان جای لذت روابط جنسی قدیم را گرفته، مگر در زمانی که هدف تولید مثل است.