... در همین جشنوارۀ چهلم فجر، با وجود همۀ اماها و اگرها و رد شدن برخی فیلمها به بهانههای مختلف، ۲۲ فیلم وارد بخش مسابقه شدند که در بین آنها، هم فیلم خوب داشتیم هم متوسط و هم زیر استاندارد. اما تا دلتان بخواهد شاهد درخشش هنرمندانی بودیم که در پشتصحنه برای رساندن این آثار تلاش کرده بودند؛ از جمله فیلمبرداران جوان، خلاق و هنرمندی که حضورشان تحسینبرانگیزترین جنبۀ جشنوارۀ امسال بود. حضور این تصویرگران باذوق و خلاق در پشت دوربینها، سالهاست که شکلدهندۀ بخشی از بالندگی سینمای ایران است. آنها با تسلط بسیار بر ابزار کارشان و با انتخاب لنزهای مناسب و نورپردازیهای هنرمندانه و خلاقانه، در جان بخشیدن به فیلمنامهها سنگتمام گذاشتند و خالقان تصویری این روایتهای تلخ و شیرین بودند. آنها ما را با خودشان به خط مقدم جبههها بردند، ما را ساکن شهرهای بیدفاعی کردند که زیر بمباران آتش هولناک دشمن، همراه خانواده با ترس و وحشت از خانه و دیارمان میگریختیم، دستمان را گرفتند و به دل تاریخ بردند، به راهروهای شلوغ دادگاهها، به سلولهای سرد زندان، به کویر، به دریا، به آسمان… و برایمان عشق و محبت و خشم را باورپذیر کردند. شاید این دوره از جشنواره به لحاظ حضور ستارههای روی پرده درخشش قابلتوجهی نداشت اما ستارههای پشتصحنه و پشت دوربین بهواقع تحسینبرانگیز و بسیار پرنور و چشمنواز بودند. مهمتر از همه این که شاهد هنرنمایی فیلمبرداران جوانی بودیم که جای استادان خود از جمله زندهیادان مازیار پرتو، نصرتالله کنی، ایرج صادقپور، نعمت حقیقی، مهرداد فخیمی و نامآورانی مثل علیرضا زریندست، محمود کلاری و… را پر کرده بودند.
تصویر مسعود سلامی سر صحنه شادروان (حسین نمازی)