یک اثر غافلگیرکننده برای علاقهمندان بازیگری در سینما که در مواجهه با نیمه نخست آن و ترس حاکم بر فضایش احتمالاً عطای این علاقه را به لقایش میبخشند اما در ادامه و رفتهرفته بر قرار خود با شیفتگی به سینما همچنان باقی میمانند در این شهرک مخوف جذاب!
شهرک دومین فیلم علی حضرتی پس از سازهای ناکوک (1398) است؛ کارگردان «جوان باسابقه» که تهیهکنندگی آثاری از سینماگران صاحبنام همچون فرزاد موتمن و زندهیادان ایرج کریمی و اصغر عبداللهی را در کارنامه خود دارد.
حضرتی در شهرک علاوه بر رویکرد دوباره به مضامین مورد علاقهاش مانند ترس و تنهایی و عشق و هویت و جستوجوهای روانکاوانه که در سازهای ناکوک و یک قناری، یک کلاغ (اصغر عبداللهی، 1395) نیز جاری بودند و البته این بار با پختگی بیشتری به سراغشان رفته، با قصه متفاوتی به دوستداران بازیگری پرداخته و همراه فرم جذابی به سوی یک «فیلم در فیلم» دیدنی رفته است.