سال 1365، گروهی از مادران، همسران و فرزندان فرماندهان سپاه و ارتش در نبود عزیزانشان ناگزیر از اقامت در مجتمعی در اندیمشک در چند کیلومتری خط مقدم شده بودند. پرداختن به چگونگی رابطه و مناسبات آنها که پسزمینههای اجتماعی و فرهنگی متفاوتی داشتند و تنها نقطه اشتراکشان وضعیت سرشار از بیم و امیدی بود که در آن بهسر میبردند، خط اصلی روایت ویلاییها بود. این سوژه بدیع و ناگفته از دوران جنگ که تبدیل به فیلمنامهای دقیق و منسجم شده بود، به علاوه بازیهای قابلتوجه و کارگردانی خوب، سبب شد ویلاییها یکی از مهمترین و موفقترین فیلمهای سیوپنجمین جشنواره فجر شود.
عکس: مجید طالبی