روی خط آتش

کیوان علی‌محمدی  و علی‌اکبر حیدری در چند سال گذشته کارگردان دو فیلم متفاوت از سینمای ما بوده‌اند که هر یک در نوع خود غافل‌گیری کاملی هستند. سینما شهرقصه که نمایش جشنواره‌ای‌اش خیلی از خاطره‌بازهای سینما را تحت تأثیر قرار داده بود جزو معدود فیلم‌های دوسه سال اخیر است که به دلیل ماهیت سینمایی‌اش هیچ جوری به اکران آنلاین راه نمی‌دهد و حتماً باید روی پرده عریض دیده شود. 2888 هم غافل‌گیری دیگری‌ست که نشان از روحیه جست‌وجوگر و نگاه متفاوت کارگردان‌هایش دارد. یک فیلم جنگی خارج از جریان، که به جای ریخت‌وپاش‌های معمول و طراحی صحنه‌های عظیم یا پرداخت مستقیم به مفاهیم ارزشی، می‌کوشد به زبان سینما و با امکان‌هایی که تصویر و صدا در اختیار سازندگانش قرار می‌دهد روایتگر بخش مهمی از تاریخ معاصر این سرزمین باشد.