مرزهای باریکِ خاکستری

پدرام شریفی بازیگری را از تئاتر و بازی در فیلم‌های کوتاه شروع کرد و با حضور در ماهی و گربه به سینمای ایران معرفی شد. سپس با سیانور و متولد 65 نقش اصلی را هم تجربه کرد. او در این چند سال نقش‌های مکملِ تأثیرگذاری بازی کرده و از چهره‌های جوانی‌ست که رفته‌رفته جایگاه خود را سینمای ایران تثبیت می‌کنند. از بادیگارد و شبی که ماه کامل شد تا هجوم، کار کثیف، سال دوم دانشکدهٔ من و بی‌صدا حلزون فیلم‌هایی هستند که شریفی در این سال‌ها بازی کرده است. او در سال گذشته با بازی در دو سریال هم‌گناه و می‌خواهم زنده بمانم بیش‌ از گذشته مورد توجه قرار گرفت. بی‌همه‌چیز آخرین حضور سینمایی اوست که در جشنوارهٔ گذشته با استقبال روبه‌رو شد و او هم برای بازی در فیلم کاندیدای دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

محسن خادمی

• بازیگری را از تئاتر شروع کردید و بعد از حضور در فیلم‌های کوتاه با ماهی و گربه به سینمای حرفه‌ای وارد شدید. کمی دربارهٔ این مسیر توضیح دهید.

من از سالن تئاتر فرهنگسرای ارسباران و بعد از آن با گروه حسن معجونی کارم را در تئاتر شروع کردم. بعد به صورت مستمع‌آزاد به دانشگاه سینما تئاتر می‌رفتم و با بچه‌های آن‌جا پایان‌نامه و پروژه‌های کلاسی کار می‌کردیم. همزمان در حدود بیست فیلم کوتاه کار کردم و برای بازی در یکی از همین فیلم‌ها در جشنوارهٔ نهال برندهٔ جایزه شدم. در همان جشنواره شهرام مکری یکی از اعضای هیأت داوران بود که مرا برای ماهی و گربه انتخاب کرد و وارد سینمای حرفه‌ای شدم. در این سال‌ها پیشنهادهای زیادی برای بازی در تله‌فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی داشتم و خوش‌حالم که کارم در سینما را با شهرام مکری شروع کردم.