باشو غریبۀ کوچک، نوشته و ساختهشده در سال 1364 بر اساس طرحی از سوسن تسلیمی، بیستوچهارمین فیلمنامۀ بهرام بیضایی، ششمین فیلم بلندش و با نمایشها و پژوهشها و دو فیلم کوتاه، پنجاهوپنجمین اثر او پس از 27 سال فعالیت مداوم در تئاتر و سینمای ایران در آن زمان بود که در کارنامۀ 120 اثریِ او طی 63 سالِ پیشین تا امروز، کموبیش در میانۀ راه جای میگیرد.
اکنون 36 سال از تولید و 32 سال از نمایش عمومی باشو گذشته و در این مدت در اکثر قریب به اتفاقِ نظرسنجیها از منتقدان، سینماگران و حتی خوانندگان رسانههای سینمایی، به عنوان بهترین یا یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران برگزیده شده و حتی آنان که با سینما و اندیشههای بیضایی میانهای ندارند، معمولا از باشو به عنوان اثر محبوبشان از کارنامۀ او یاد میکنند.
اینبار، در کنار گفتوگویی تازه با بیضایی (همراه با بازخوانیِ گزیدهای از حرفهایش در آن گفتوگوی قدیمی برای آشنایی نسل جوان) و روایت بخشهای مربوط به باشو از همان نوشتۀ سوسن تسلیمی (با اندکی بازنگری و افزودن نکاتی تازه)، کوشیدهایم تا با نقدها و مطالب تحلیلیِ بیشتر از زوایای گوناگون، پروندهای پربارتر و خواندنیتر فراهم بیاوریم.